تحلیلی بر آثار گونترگراس در گفت و گو با کامران جمالی

برگ هنر: گونترگراس در طول عمر ۸۵ ساله اش در عرصه های مختلف ادبی –هنری فعالیت جدی داشت و البته اکثریت، وی را بیشتر به عنوان یک رمان نویس می شناسند، اما آیا به نظر شما در دورنمای تاریخی وجوه هنری دیگر او هم واجد اهمیت است؟
جمالی: برای پاسخ به این پرسش مناسب است که نگاهی هرچند کوتاه به برخی از گرایش ها و علایق گراس در دوران کودکی بیاندازیم.او درچندین جای مختلف ، ابراز داشته که در دوران مابین ۷-۱۰ سالگی اش و مدت‌ها پیش از آن که با مقولاتی مانند شعر و داستان آشنا شود، در یک گوشه اتاق خانه شان می نشست و ساعت‌ها به طراحی از افراد و اشیاء مشغول می شد و البته گرایش خاصی هم به نقاشی با آب‌رنگ داشت.البته او به این قضیه هم اذعان کرده است که در ۱۲ سالگی تصمیم قاطع گرفته بود که هنرمند شود، اما دقیقاً
نمی دانست در چه حوزه ای بیشتر متمرکز شودا. پس گونترگراس پرداختن به هنر های تجسمی را قبل از نوشتن شعر، داستان و نمایش‌نامه آغاز کرد.و همچنان که اطلاع دارید، تا آخر عمر، با وجود تمرکز بر نوشتن، فعالیت در عرصه هنرهای تجسمی را هم رها نکرد.البته به هیچ وجه در این شاخه هنری، به مقام بالایی مانند امثال فرانسیس بیکن، نرسید.ولی در این زمینه هم در نوع خود، فرد معتبری به حساب می آمد.چنان که برخی از شهرداری های شهر های مختلف آلمان، بعضی از آثار او را در زمینه مجسمه سازی و نقاشی می خریدند و در جاهای مختلف(مانند میادین شهر و موزه ها)در معرض نمایش قرار می دادند.جالب است بدانید که گونتر گراس در سال ۲۰۰۵ هم جایزه بهترین تصویر سازی را درآلمان برای کتابی که شامل مجموعه داستان های هانس کریستن اندرسن بود، در یافت کرد.در این کتاب، گراس برای هریک از داستان های کتاب، طرح ویژه ای را کشیده است. به همین کتاب در دانمارک هم جایزه ویژه ای تعلق گرفت.او حتی بر اساس یکی از آثار داستانی معروفش به نام “کفچه ماهی” هم چندین، مجسمه ساخت.برای کتاب مهم دیگرش موسوم به قرن من هم ۱۰۰ طرح رسم کرد